بررسی اثربخشی مداخلهٔ تکرار ناکلمه بر سرعت خواندن کودکان نارساخوان پایهٔ سوم ابتدایی شهر اصفهان (پژوهش تک موردی)

چکیده  هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی مداخلهٔ تکرار ناکلمه بر سرعت خواندن کودکان نارساخوان پایهٔ سوم ابتدایی شهر اصفهان، انجام شد.  روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای و یک مطالعهٔ تک موردی با طرح خط پایهٔ چندگانه با شرکت کنندگان است که بر روی ۴ کودک نارساخوان ساکن شهر اصفهان انجام شد. نمونه ها از مراکز گفتاردرمانی و ناتوانی یادگیری بر اساس معیارهای ورود وخروج انتخاب شدند. نمونه ها پس از موقعیت خط پایه، به صورت پلکانی به مطالعه وارد شدند و طی ۱۸ جلسه مداخله، جعبهٔ آموزشی ناکلمه را به صورت انفرادی دریافت کردند و پس از دو هفته تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در پژوهش حاضر، متن های موجود در آزمون خواندن و نارساخوانی «نما» بود.  یافته ها: یافته های این پژوهش بر اساس تحلیل دیداری و شاخص های آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد مداخلهٔ مورد نظر در خصوص دو آزمودنی اثربخش بوده است (۱۰۰٪=pnd) و برای دو آزمودنی دیگر مؤثر نبوده است (۰٪=pnd). نتیجه گیری: این مطالعه به عنوان یک مطالعهٔ مقدماتی در بررسی اثربخشی مداخلهٔ تکرار ناکلمه بر سرعت خواندن بود که در دو کودک مبتلا به نارساخوانی رشدی باعث افزایش سرعت خواندن شد. در دو کودک دیگر بررسی شده، به علت متفاوت بودن ماهیت نارساخوانی که از نوع زبان شناختی بود، تأثیری بر افزایش سرعت خواندن نداشت.